گردشگری، تکنولوژی، آموزش، مد، دکوراسیون، سلامت، بیوگرافی، خودرو

مرحله 1: بدون قضاوت گوش دهید

1. توجه کامل خود را به شخص مورد نظر معطوف کنید و از قطع صحبت یا توصیه ناخواسته خودداری کنید.
2. با تصدیق احساسات آنها و تأیید تجربه آنها همدلی نشان دهید.
3. از نشانه‌های غیرکلامی مانند تکان دادن سر یا برقراری تماس چشمی برای نشان دادن اینکه درگیر هستید و گوش می‌دهید استفاده کنید.
4. از فرضیات یا نتیجه گیری سریع در مورد احساس فرد خودداری کنید.
5. به جای تلاش برای رفع مشکل، روی احساسات و نیازهای فرد تمرکز کنید.

مرحله 2: ایجاد آسایش فیزیکی

1. در صورت مناسب و دلخواه، دستمال کاغذی یا در آغوش بگیرید.
2. یک نوشیدنی گرم یا یک لیوان آب برای کمک به تسکین و آرامش ارائه دهید.
3. در صورت نیاز یک مکان راحت برای نشستن یا دراز کشیدن ارائه دهید.
4. از لمس ملایم استفاده کنید یا دست فرد را بگیرید تا اطمینان و راحتی داشته باشید.
5. مواظب فضای شخصی و مرزها باشید و اگر نمی‌خواهد به خواسته‌های آن‌ها دست بزند، احترام بگذارید.

مرحله 3: احساسات آنها را تأیید کنید

1. احساسات فرد را تصدیق کنید و به او بگویید که اشکالی ندارد که چنین احساسی داشته باشد.
2. از عباراتی مانند “می توانم تصور کنم که این برای شما چقدر سخت است” یا “این واقعاً سخت به نظر می رسد” استفاده کنید.
3. از به حداقل رساندن یا نادیده گرفتن احساسات آنها خودداری کنید و در عوض از آنها حمایت و درک کنید.
4. در صورت لزوم، با به اشتراک گذاشتن زمانی که احساس مشابهی داشتید، همدلی نشان دهید.
5. از مهارت های گوش دادن فعال برای درک کامل احساسات و نیازهای آنها استفاده کنید.

مرحله 4: کلمات تشویق کننده ارائه دهید

1. 1. به فرد اجازه دهید بداند که قوی است و قادر به پشت سر گذاشتن این زمان دشوار است.
   2. امید و خوش بینی ارائه دهید و در عین حال در مورد وضعیت واقع بین باشید.
   3. از دادن وعده‌ها یا ضمانت‌های نادرست که نمی‌توان به آنها عمل کرد اجتناب کنید.
   4. روی نقاط قوت و انعطاف پذیری فرد تمرکز کنید و موفقیت های گذشته را به آنها یادآوری کنید.
   5. از جملات تاکیدی مثبت برای کمک به افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس آنها استفاده کنید.

مرحله 5: به آنها کمک کنید راه حل پیدا کنند

1. سوالات باز بپرسید تا به فرد کمک کنید راه حل ها و استراتژی های بالقوه را شناسایی کند.
2. منابع و پشتیبانی را برای کمک به آنها در انجام اقدامات، مانند ارائه اطلاعات یا ارجاع، ارائه دهید.
3. به آنها کمک کنید مشکل را به کارهای کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنند.
4. آنها را تشویق کنید که استراحت کنند و برای جلوگیری از فرسودگی، خودمراقبتی کنند.
5. به آنها کمک کنید تا مراحل بعدی را دنبال کنند و پشتیبانی مداوم ارائه دهند.

مرحله 6: صبور باشید و قضاوت نکنید

1. بدانید که فرد ممکن است به زمان نیاز داشته باشد تا احساسات خود را پردازش کند و با شرایط خود کنار بیاید.
2. از تحت فشار قرار دادن آنها برای “غلبه بر آن” یا “حرکت” خیلی سریع خودداری کنید.
3. صبور باشید و درک کنید و از فرضیات در مورد احساسات یا نیازهای آنها اجتناب کنید.
4. به جای انتقاد یا سرزنش، پشتیبانی و اعتبار ارائه دهید.
5. به یاد داشته باشید که هر کسی به روش و زمان خودش غمگین است و شفا می دهد.

مرحله 7: به مرزهای آنها احترام بگذارید

1. به مرزهای فرد احترام بگذارید و از وادار کردن او به صحبت در مورد چیزهایی که آماده بحث کردن نیست خودداری کنید.
2. از کنجکاوی یا پرسیدن سؤالات مزاحم که ممکن است باعث ناراحتی بیشتر شود اجتناب کنید.
3. به تفاوت های فرهنگی و شخصی در سبک ها و مرزهای ارتباطی توجه داشته باشید.
4. پشتیبانی و منابع مناسب و با احترام به نیازهای آنها ارائه دهید.
5. به خاطر داشته باشید که سطح راحتی هر فرد با لمس فیزیکی و حمایت عاطفی متفاوت است، بنابراین همیشه قبل از شروع هرگونه تماس فیزیکی، رضایت خود را بخواهید.

مرحله 8: پیگیری و ارائه پشتیبانی مداوم

1. برای ارائه پشتیبانی مداوم و اعتبارسنجی، مرتباً با شخص تماس بگیرید.
2. منابع و ارجاعات را برای کمک به آنها برای دسترسی به پشتیبانی بیشتر، مانند مشاوره یا گروه های پشتیبانی، ارائه دهید.
3. برای گوش دادن و ارائه حمایت عاطفی در دسترس باشید، حتی اگر فقط یک تماس تلفنی سریع یا ارسال پیامک باشد.
4. به مرزهای آنها احترام بگذارید و از وادار کردن آنها به صحبت در مورد چیزهایی که آماده بحث کردن نیستند اجتناب کنید.
5. به خاطر داشته باشید که پشتیبانی و اعتبار سنجی مداوم می‌تواند به اندازه راحتی و پشتیبانی اولیه ارائه شده در طول بحران مهم باشد.